Του Δημήτρη Κυπριώτη*
Οι μαζικές απολύσεις, αυτές δηλαδή που βαφτίστηκαν αρχικά ως κινητικότητα, επί της υπουργείας του «αριστερού» κ. Μανιατάκη,του στελέχους δηλαδή της «αριστερής» ΔΗΜΑΡ(για να μη ξεχνιόμαστε) και που μετεξελίχθηκαν στη συνέχεια σε διαθεσιμότητα και από κει και ύστερα ..κλωτσιά και έξω, άρχισαν να γίνονται ο βραχνάς των κυβερνητικών (τρομάρα τους) στελεχών.
Και αυτό γιατί έστω και αργά, κατάλαβαν στην πράξη (αφού ποτέ τους δεν είχαν διαβάσει τα νομοσχέδια που τους έβαζαν να υπερψηφίζουν ή τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που τους σερβίριζαν κάθε λίγο και λιγάκι), τι πρόκειται να συμβεί μόλις ξεκινήσει η «μεγάλη σφαγή» και ξεχυθούν στους δρόμους νέοι χιλιάδες άνεργοι!
Δεν μπορούν ούτε να το φανταστούν το πώς ακριβώς θα πηγαίνουν στις Περιφέρειές τους τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, στις τοπικές γιορτές και στα πανηγύρια, όταν οι ίδιοι έχουν γίνει με τις πράξεις τους ένα απέραντο πανηγύρι και δεν μπορούν από τωρα να πλησιάσουν ούτε έξω από καφενείο, αφού πρέπει να αντιμετωπίζουν όχι μόνο τους άνεργους που έχουν δημιουργήσει και δημιουργούν οι ίδιοι με τις υπογραφές τους, δε μπορούν να ασκήσουν ούτε και το υπέρτατο καθήκον τους, το...