Γιατί άραγε, θα πρέπει να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η σταχυολόγηση κάποιων από τις αποφάσεις που πήρε η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόσφατη σύνοδό της (18-19/10/2014), προκαλεί σοβαρότατα ερωτήματα, ως προς το τι μέλει γενέσθαι, αν και όταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λάβει κυβερνητική εντολή.

Η «συμπολιτευόμενη» πλειοψηφία των μελών της Κ.Ε. απέρριψε πρόταση της αριστερής πλατφόρμας για την υιοθέτηση δέσμης μέτρων που – κατά την άποψη των εισηγητών – «θα αντιμετωπίζει τα πιο καυτά και οξυμμένα προβλήματα επιβίωσης του ελληνικού λαού και ταυτόχρονα θα εισάγει ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, ριζικής αναδιανομής σε βάρος του κεφαλαίου, δημοκρατικών αλλαγών στο κράτος, πλήρους και σταθερής εργασίας και αποκατάστασης των κοινωνικών δικαιωμάτων».

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι οι προτάσεις που τελικά καταψηφίστηκαν, αφενός μεν συμπεριλαμβάνονται στην πολιτική απόφαση του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, αφετέρου δε κατατέθηκαν στη σύνοδο της Κ.Ε. αμέσως μετά την εξαγγελία του κυβερνητικού προγράμματος του κόμματος, στην ΔΕΘ. Εκεί όπου ο κ. Τσίπρας πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τις αποφάσεις του συνεδρίου, μεταθέτοντας την υλοποίησή τους στις ...ελληνικές καλένδες.

Συγκεκριμένα:

Καταψηφίστηκε: «Η άμεση θέση των τραπεζών κάτω από δημόσια ιδιοκτησία, δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο για μια νέα αποκλειστικά αναπτυξιακή και κοινωνική χρηματοπιστωτική πολιτική».

Τι πρέπει να υποθέσουμε; Ότι η «αντιμνημονιακή» κατεύθυνση της κυβερνητικής στρατηγικής που ευαγγελίζεται η στενή ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, θα υλοποιηθεί χωρίς να θιγεί το υφιστάμενο τραπεζικό σύστημα; Οι τράπεζες που κόστισαν στον ελληνικό λαό περί τα 500 δις, θα συνεχίσουν τη λεηλασία και την τοκογλυφία, αλλά αυτή τη φορά σε ...αντιμνημονιακή κατεύθυνση; Με ποιον ...μαγικό τρόπο θα επιτευχθεί παραγωγική ανασυγκρότηση, δίχως την εθνικοποίηση της κεντρικής τράπεζας και των βασικών πυλώνων του τραπεζικού συστήματος;

Καταψηφίστηκε: «Η ΛΉΨΗ άμεσων μέτρων στο πλαίσιο της ριζικής αλλαγής του φορολογικού συστήματος σε βάρος του πλούτου και υπέρ των εργαζόμενων και των μικρομεσαίων στρωμάτων».

Η πλειοψηφία των μελών της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνεί με την οριζόντια φορομπηχτική πολική της κυβερνώσας συμμορίας, που οδηγεί -με ραγδαίους ρυθμούς- την ελληνική κοινωνία και ιδιαιτέρως τα λαϊκά στρώματα, στην απόλυτη εξαθλίωση;

Καταψηφίστηκε:. «Η διακοπή των ιδιωτικοποιήσεων και η κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, μαζί με το πέρασμα σε δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο των στρατηγικών επιχειρήσεων και κλάδων της οικονομίας».

Αν δεν καταργηθεί το ΤΑΙΠΕΔ, πώς αλλιώς θα αποφευχθεί το οριστικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας; Με ποιον άλλο τρόπο περιουσιακά στοιχεία που έχουν περιέλθει στην κυριότητα του ΤΑΙΠΕΔ (κι όσα πρόκειται να περιέλθουν), θα επανακτήσουν τον δημόσιο χαρακτήρα τους; Γιατί η πλειοψηφία των μελών της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ δεν επικροτεί την επανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα επιχειρήσεων όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ και ΔΕΥΑ; Συντάσσεται με τη λογική της εμπορευματοποίησης βασικών κοινωνικών αγαθών, όπως η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες και το νερό;

Όταν απορρίπτεις τα βασικά αιτήματα που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν το λαό και να συνεισφέρουν στην ανασυγκρότηση της οικονομίας, και αντ’ αυτού υιοθετείς την λογική της ...ελεημοσύνης (βλ. συσσίτια) και του κρατικού πατερναλισμού, με πενιχρές παροχές, χωρίς θεμελίωση δικαιωμάτων, σε τι διαφέρεις – επί της ουσίας – από την ακραία νεοφιλελεύθερη κυβερνώσα συμμορία;

Και εν τέλει – βάσει της κοινής λογικής – ένα μεγάλο ερώτημα γεννιέται: Γιατί άραγε, θα πρέπει να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Το Ε.ΠΑ.Μ παρ’ ότι παραμένει αταλάντευτα προσηλωμένο στη λογική της ρήξης με το κατοχικό καθεστώς που έχουν επιβάλλει οι δανειστές και οι τοκογλύφοι, θα συνεχίσει να απευθύνεται στις ηγεσίες, αλλά και κύρια στον απλό κόσμο, πρωτίστως σε όσους βρεθήκαμε και βρισκόμαστε μαζί στους δρόμους του αγώνα ανεξάρτητα από το που ανήκουν, τι ψήφισαν, ή τι πρόκειται να ψηφίσουν. Για να θέσουμε ως βάση της κοινής πολιτικής δράσης την πολιτική συμφωνία που ήδη υπάρχει ανάμεσά μας. Ανάμεσα σ' αυτούς που παλεύουν ενάντια στις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς, ενάντια στις τράπεζες, τα χαράτσια, το γενικό ξεπούλημα και τον εργασιακό μεσαίωνα.

Η σωτηρία της χώρας και του λαού εξαρτάται μόνον από την ανατροπή του καθεστώτος των διεθνών δεσμεύσεων και των δανειακών συμβάσεων.

Η Πολιτική Γραμματεία

Αθήνα 26/10/2014