Με το νέο σχέδιο νόμου για την διαχείριση του περίφημου ΕΣΠΑ η φερόμενη ως Ελληνική Κυβέρνηση μετά από τα θαλασσοδάνεια, τις κεφαλαιοποιήσεις και τις εγγυήσεις είναι έτοιμη να παραδώσει το πολυδιαφημισμένο «αναπτυξιακό εργαλείο» βορά στα χέρια των Τραπεζιτών και των Ιδιωτών που για μια ακόμα φορά αποδεικνύονται οι πλέον κρατικοδίαιτοι.
Το κατ’ ευφημισμό πλέον Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (ΕΣΠΑ) σχεδιάστηκε για να παρέχει το πλαίσιο συγχρηματοδότησης Αναπτυξιακών προγραμμάτων που υλοποιεί το ελληνικό κράτος σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Αποτελεί για την περίοδο 2007 – 2015 το πλαίσιο χρηματοδότησης των λεγόμενων Ευρωπαϊκών συγχρηματοδοτούμενων έργων για ενέργειες που όμως αποτελούν ευρωπαϊκές προτεραιότητες και σε συμμόρφωση Ευρωπαϊκών Οδηγιών και Κανονισμών. Το ΕΣΠΑ, και γενικά τα κονδύλια εξ Ευρώπης, δεν δίνονται ως λευκή επιταγή για να τα χρησιμοποιεί η εκάστοτε κυβέρνηση κατά το δοκούν, αλλά για έργα «κοινοτικής επιλογής» και με υποχρεωτική διαμεσολάβηση ιδιωτικών συμφερόντων. Γι αυτό άλλωστε τα κονδύλια αυτά εξέθρεψαν την διαπλοκή και την διαφθορά.
Θεωρητικά το ΕΣΠΑ μαζί με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων αποτελούν τα βασικά ...
μέσα χρηματοδότησης των Δημοσίων Έργων και της επιχορήγησης της αναπτυξιακής διαδικασίας σε Εθνικό επίπεδο. Ωστόσο τα αμέτρητα δημοσιεύματα με περιπτώσεις κακοτεχνιών και παρατυπιών στα Δημόσια Έργα αναδεικνύουν το γεγονός ότι και τα δύο αυτά μέσα αποτέλεσαν και αποτελούν εργαλεία άσκησης της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής με τις γνωστές προτεραιότητες στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων ημετέρων και φίλων επιχειρηματιών αλλά και την διαιώνιση των πελατειακών κομματικών σχέσεων.
μέσα χρηματοδότησης των Δημοσίων Έργων και της επιχορήγησης της αναπτυξιακής διαδικασίας σε Εθνικό επίπεδο. Ωστόσο τα αμέτρητα δημοσιεύματα με περιπτώσεις κακοτεχνιών και παρατυπιών στα Δημόσια Έργα αναδεικνύουν το γεγονός ότι και τα δύο αυτά μέσα αποτέλεσαν και αποτελούν εργαλεία άσκησης της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής με τις γνωστές προτεραιότητες στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων ημετέρων και φίλων επιχειρηματιών αλλά και την διαιώνιση των πελατειακών κομματικών σχέσεων.
Παράλληλα, με το νόμο αυτό προβλέπεται και η ιδιωτικοποίηση της Μονάδας Οργάνωσης Διαχείρισης ΑΕ με διάθεση του 60% των μετοχών του δημοσίου σε κοινωνικούς εταίρους, τις επιχειρήσεις, τα επιμελητήρια, τους φορείς χρηματοδότησης του ΕΣΠΑ, του Ταμείου Ανάπτυξης και άλλων φορέων.
Η ΜΟΔ ΑΕ, είναι μη κερδοσκοπική εταιρεία του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα εποπτευόμενη από τον Υπουργό Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας. Υποστηρίζει από το 1996 το σχεδιασμό, διαχείριση, έλεγχο και υλοποίηση των συγχρηματοδοτούμενων (ΕΣΠΑ), εθνικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, τη μεταφορά τεχνογνωσίας κλπ.
Ο τεχνοκρατικός και ελεγκτικός ρόλος της ΜΟΔ ΑΕ στην διαχείριση των έργων του ελληνικού δημοσίου, εδώ και δεκαετίες, έχει δημιουργήσει αντιδράσεις που προέρχονται τόσο από τις παγιωμένες στρεβλώσεις της δημόσιας διοίκησης όσο και από την διαρκή επιδίωξη των επιχειρηματικών συμφερόντων και των πολιτικών φίλων τους να απαλλαγούν επιτέλους από τα γραφειοκρατικά κωλύματα της εφαρμογής της νομιμότητας που συναντούν πολύ συχνά από τα στελέχη της ΜΟΔ στο πλαίσιο εφαρμογής ακόμα και αυτών των -σημερινών απαράδεκτα «φιλικών» προς τους μεγαλοεργολάβους κι επενδυτές- νόμων που ισχύουν για την διαχείριση των συγχρηματοδοτούμενων έργων.
Με τον σχεδιαζόμενο νόμο θεσμοθετείται το πρωτοφανές για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα εφεύρημα που επιτρέπει στους ιδιώτες και τραπεζίτες να είναι ταυτόχρονα ελεγκτές και ελεγχόμενοι, αφού θα διαχειρίζονται και θα ελέγχουν οι ίδιοι τα έργα που υλοποιούν με τους συνεταίρους τους, και με κρατικά χρήματα και εγγυήσεις.
Αλλά δεν πρόκειται απλά μόνο για αυτό όσο και εξωφρενικό κι αν είναι! Δεν χρειάζεται και πολύ φαντασία για να καταλάβει κάποιος πως μπορούν να αξιοποιήσουν οι τραπεζίτες την δυνατότητα ελέγχου της ροής των χρηματοδοτήσεων σε δράσεις π.χ. του Αγροτικού Τομέα καθυστερώντας τις πληρωμές σε δικαιούχους αγρότες που έχουν δάνεια στις τράπεζές τους.
Έτσι ακόμα και τα ψίχουλα που θα απομένουν για χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας θα δίνονται ετεροχρονισμένα και με τελευταία προτεραιότητα και όποιος – και για όσο – αντέξει πριν τις κατασχέσεις!
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι με την πλήρη ιδιωτικοποίηση και του ΕΣΠΑ εξαλείφεται στην ουσία και η τελευταία πιθανότητα αξιοποίησης των πόρων του προς όφελος της κοινωνίας και της παραγωγικής οικονομίας, ενώ ταυτόχρονα αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι όπως ο ατέρμονος δανεισμός – που έχει δημιουργήσει το επαχθές και απεχθές χρέος - έτσι και οι χρηματοδοτήσεις θα χρησιμοποιούνται απροσχημάτιστα στην εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων των διεθνών νεοαποικιοκρατών και των ντόπιων υποτελών τους – επιχειρηματιών και διαπλεκόμενων πολιτικών- χωρίς κανένα δημόσιο πλέον έλεγχο σε εθνικό επίπεδο.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι με το σχέδιο του νέου νόμου αντί να απλοποιείται το σύστημα και να μειώνεται η γραφειοκρατία, υιοθετείται ένα νέο εξίσου πολύπλοκο σύστημα Ειδικών Υπηρεσιών και αποκαλούμενων επιτελικών μονάδων, με επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες αλλά με στελέχωση από το μηδέν, απαξιώνοντας όλη την συσσωρευμένη ατομική και συλλογική εμπειρία από την διαχείριση των παλαιότερων Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης και του ΕΣΠΑ, γεγονός που εισάγει μια καθοριστική ασυνέχεια στην διαχείριση και τον έλεγχο των δημοσίων έργων.
Έτσι μετά την παράδοση της σύνταξης του Εθνικού Προϋπολογισμού από φέτος στην Ε.Ε. και τους δανειστές, με τον νέο νόμο παραδίδεται το ΕΣΠΑ και οι αντίστοιχοι πόροι από την Ε.Ε. στα ντόπια και διεθνή χρηματοπιστωτικά συμφέροντα, εδραιώνοντας την μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους χωρίς καμία εθνική αναπτυξιακή δυνατότητα.
Κάθε προηγούμενη έστω προσχηματική δυνατότητα χάραξης εθνικής και περιφερειακής αναπτυξιακής πολιτικής από οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση με κοινωνικά χαρακτηριστικά παύει απλά να υπάρχει.
Η τράπουλα ξαναμοιράζεται από τους ξένους επικυρίαρχους και τους ντόπιους υποτελείς τους και είναι σημαδεμένη!
Φυσικά στην εξέλιξη αυτή καθοριστικό ρόλο έχει και η διαβόητη Task Force του γκαουλάιτερ Ράιχενμπαχ που σε όλο το διάστημα της παρουσίας της στη χώρα «παρακολουθεί» και «αξιολογεί» τις επιδόσεις της διαχείρισης του ΕΣΠΑ, εντελώς ανεξέλεγκτα και χωρίς καμία απολύτως διαφάνεια.
Πρόκειται για ιδιωτικοποίηση του σκληρού πυρήνα του Ελληνικού Κράτους και ολομέτωπη επίθεση στον σκληρό πυρήνα του Δημοσίου.
Η επίθεση στον δημόσιο χαρακτήρα της ΜΟΔ ΑΕ δεν αφορά απλά το ιδιοκτησιακό καθεστώς , την διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στην ΜΟΔ ΑΕ αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο αυτής της επίθεσης, αφού μέσω της εργασιακής ανασφάλειας επιχειρείται ο εκβιασμός υπαλλήλων που έχουν την ευθύνη για την νομιμότητα και κανονικότητα των συγχρηματοδοτούμενων έργων, μετατρέποντας τους σε υποχείρια και πειθήνια όργανα των διαταγών της «αγοράς».
Οι αλλαγές αυτές αναδεικνύουν ξεκάθαρα την ανάγκη αποδέσμευσης από κάθε είδους εξαρτήσεις από την Ε.Ε. με δάνεια και χρηματοδοτήσεις που δεν λειτουργούν προς όφελος της πραγματικής οικονομίας αλλά αξιοποιούνται για την κερδοφορία των μεγάλων συμφερόντων ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιούνται σαν εργαλείο για την την επικράτηση των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην υλοποίηση των Δημοσίων Έργων.
Μόνο με την διαχείριση των Δημοσίων Έργων με Δημόσιο Χαρακτήρα και την γενναία αύξηση των πόρων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στο πλαίσιο μιας εθνικής παραγωγικής ανασυγκρότησης που θα στηρίζεται στην υιοθέτηση εθνικού κρατικού νομίσματος με ταυτόχρονη συνολική διαγραφή του απαράδεκτου χρέους, μπορεί να έρθει η πραγματική ανάπτυξη.
Στην προοπτική αυτή, η εμπειρία και ο ρόλος των εργαζόμενων στην Δημόσια Διοίκηση και την ΜΟΔ ΑΕ μπορεί και θα είναι όχι μόνο καθοριστικός αλλά θα εξυπηρετεί ουσιαστικά το δημόσιο συμφέρον προς όφελος του λαού και της πατρίδας.
ΑΘΗΝΑ 28-10-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου