Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

Οι εξελίξεις στον Κόλπο και η μοιραία αυτοπαγίδευση της Ελλάδας

Επειδή στη Γεωπολιτική το «χτίσιμο» της ειδησιογραφίας, κατά κανόνα θα το συναντάμε να πηγαίνει σφιχταγκαλιασμένο με τη σκοπιμότητα, καλό είναι να φιλτράρονται δεύτερη και τρίτη φορά οι πραγματικές προθέσεις των ενορχηστρωτών...

του Κ. Κυριακόπουλου*

Στη Γεωπολιτική επίσης, τόσο οι διαχειριστικές πρωτοβουλίες στο επίπεδο το διπλωματικό, όσο και η διακεκαυμένη πραγματικότητα στο θέατρο των επιχειρήσεων, βεβαίως και έχουν πρωταγωνιστές… Βεβαίως και οι ρόλοι τους είναι  διακριτοί όπως άλλωστε και οι ιδιαίτερες στοχεύσεις τους… Έχουν ωστόσο και παράπλευρους αποδέκτες, κι αυτό δεν πρέπει να διαφεύγει σε καμία περίπτωση.

Το τρίτο στοιχείο το οποίο μοιραία θα χρειαστεί να υπενθυμίσουμε, είναι πως ουδέποτε στη Γεωπολιτική υπάρχει αυτοτέλεια των συμβάντων. Οποιαδήποτε πρωτοβουλία αναλαμβάνεται… Με όποιο τρόπο και αν εκδηλωθεί -είτε ως επιχείρηση, είτε ως διπλωματική πρωτοβουλία- «γκαστρώνει» τους γεννήτορες των εξελίξεων και ανοίγει το δρόμο για νέες πολυπλοκότερες εξελίξεις.

Τα διευκρινίζουμε όλα τούτα, διότι ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται να παρουσιαστούν τα γεγονότα, αναφορικά και με τις τελευταίες εξελίξεις στον Αραβικό κόσμο που θέτουν στο επίκεντρο την...
πρωτοβουλία για τη διπλωματική απομόνωση του Κατάρ, αποσιωπά παντελώς και το παρασκήνιο των αιτιών αλλά και τη δυναμικής διάχυσης των αποτελεσμάτων, και περιορίζεται σε μια στατική περιγραφή των περιστατικών, με τρόπο που τα αποσπά βίαια από το φυσικό τους περιβάλλον. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την προσέγγιση, όλοι εμείς καλούμαστε να πιστέψουμε πως:

  • Οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» έδειξαν αυτή την εβδομάδα -παράξενο πως- το πραγματικό τους πρόσωπο, κι αυτό γιατί κάποιοι επιμένουν να αποσιωπούν, πως αυτό το επικίνδυνο μόρφωμα, έχει πάνω από 90 χρόνια καταγεγραμμένη ιστορία…
  • Η Σαουδική Αραβία μετετράπη ξαφνικά σε Αρχάγγελο των ανθρωπίνων και δημοκρατικών αξιών και σε Αρσακειάδα της επιχείρησης «ΑΡΕΤΗ» ενάντια στην Ισλαμική τρομοκρατία, και δεν παραμένει η κορυφαία πολιτική και οικονομική δύναμη που στηρίζει τον ακραίο ισλαμικό φονταμενταλισμό με κάθε τρόπο και όπου Γης… Δεν είναι η χώρα της απόλυτης περιστολής των στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών… Δεν είναι ο τόπος που μεγαλουργεί το επάγγελμα των τιμωρών – δημίων που κόβει ότι περισσεύει αν παραβιαστούν και στο ελάχιστο οι σκοταδιστικοί ισλαμικοί κανόνες…
  • Οι ΗΠΑ αιφνιδιάστηκαν από την απόφαση των χωρών του Κόλπου και της Αιγύπτου, και ουδόλως έχουν αναμειχθεί σε αυτή την πολύπλοκη εξέλιξη που περιλαμβάνει σύνθετα μηνύματα με πολλαπλούς αποστολείς και κυρίως αποδέκτες…
  • Ξαφνικά όλοι ανακάλυψαν τις ιδιαίτερες σχέσεις που διατηρεί το Κατάρ με τις ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις. Κανείς δεν ήξερε πως όλα αυτά τα χρόνια το Κατάρ χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων και ως ένα ιδιότυπο γεωπολικό «φουαγιέ», ως μια ιδιότυπη «ουδέτερη ζώνη» αν θέλετε, στο έδαφος της οποίας διαδραματίζονται οι «διπλωματικές» συναλλαγές και της Αλ Κάιντα αλλά και της «τρομοκρατικής» Χαμάς με τον πολιτισμένο Δυτικό κόσμο…
  • Και τέλος, πρέπει να πιστέψουμε πως μέσα σ αυτό το μπλεγμένο γεωπολιτικό κουβάρι, η Τουρκία δεν χωρά πουθενά. Ότι παραμένει παθητικός θεατής στο παρασκήνιο των εξελίξεων.
Σε πείσμα όμως τον γεγονότων, και επειδή ακριβώς δεν παραβλέπουμε τις σοβαρές γεωπολιτικές διεργασίες που είναι ήδη σε πλήρη εξέλιξη, θα αποτολμήσουμε να περιγράψουμε τα γεγονότα με μία εντελώς διαφορετική προσέγγιση, και νομίζουμε πως αξίζει τον κόπο να θυμάστε επισημάνσεις όπως οι παρακάτω:

Οι ΗΠΑ όχι μονάχα γνώριζαν τα πάντα για τις κινήσεις των πολύτιμων οικονομικών τους (και όχι μόνο) εταίρων, αλλά φρόντισαν με τον τρόπο τους να τους σύρουν σε αυτή την εξέλιξη, στα πλαίσια ενός ευρύτερου γεωπολιτικού σχεδιασμού, που επιχειρεί να ανασυντάξει και να επαναοριοθετήσει τα ποιοτικά στοιχεία των συμμαχιών στην ευρύτερη περιοχή.

Η πρώτη στόχευση, ήταν να διασφαλιστεί η αποστασιοποίηση του Κατάρ από την στήριξη στο Ιράν, και αυτή η στόχευση επετεύχθη από το πρώτο κιόλας 24ωρο, αφού συνέβησαν δυο πολύ σημαντικές εξελίξεις:
  • Πρώτον: Η Σαουδική Αραβία επιχειρώντας να οριοθετήσει το μέτρο της αντιστροφής των εξελίξεων, αναλαμβάνει πρωτοβουλία καλώντας το Κατάρ να εγκαταλείψει τη διπλωματία του φυσικού αερίου με την Τεχεράνη.
  • Δεύτερον: Το ίδιο το Κατάρ, αποσύρει σήμερα κιόλας τα αεροσκάφη του από τον πόλεμο της Υεμένης, καταδεικνύοντας την πρόθεσή του να τα εντάξει στον αντιISISσυνασπισμό στο πλευρό και υπό τις διαταγές των ΗΠΑ.
Η δεύτερη στόχευση, ήταν να αποτυπωθεί ένα σαφέστατο μήνυμα με αποδέκτη την Τουρκική ηγεσία και προσωπικά τον εθνικοπαράφρονα Ερντογάν. Ο Ερντογάν σε αυτή τη διαμάχη, δεν είναι παρελκόμενο πρόβλημα, αλλά παράγοντας που βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος, λόγο των πολύ ιδιαίτερων σχέσεων που συνιστούν την απόλυτη ταύτισή του με τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους».  Το κακό ωστόσο με αυτό το μήνυμα είναι διπλό:
  • Πρώτον: Ο ίδιος ο Ερντογάν δείχνει να το αντιλαμβάνεται και θα επιχειρήσει να αποδείξει ότι το εμπεδώνει επαρκώς.
  • Δεύτερον: Η Ελληνική κυβέρνηση δείχνει να μη το ακουμπά καν, και ως εκ τούτου δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι επιταχύνεται μοιραία πλέον η αποτύπωση σε επιχειρησιακό σχέδιο των βλέψεων του Ερντογάν στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στα Βαλκάνια και στη Θράκη.
Η τρίτη στόχευση, ήταν να εμπεδώσουν οι πάντες, πως στα πλαίσια της βαθιάς Αμερικανικής στρατηγικής, η μοίρα των χωρών του Κόλπου είναι ή να προσαρμοστούν ως γεωπολιτικά προτεκτοράτα ή να οδηγηθούν στον αφανισμό.

Η Σαουδική Αραβία ενέδωσε στο Αμερικανικό «σπρώξιμο», με διπλό στόχο: Αφ ενός μεν να αποκαταστήσει πλήρως τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, μετά την εμφανέστατη στήριξη που προσέφερε η ίδια μαζί με το Κατάρ αλλά και την Τουρκία στην στήριξη και ενδυνάμωση του ISIS, και αφ ετέρου να εξαργυρώσει σε επόμενο χρόνο αυτή την «ανάνηψη», διεκδικώντας την πρωτοκαθεδρία στον μουσουλμανικό κόσμο, περιθωριοποιώντας την Τουρκία στο μέγιστο βαθμό.

Συμπερασματικά:

Οι εξελίξεις στον Κόλπο με την πρόσκαιρη διπλωματική απομόνωση του Κατάρ, οριοθετούν τη συγκεκριμένη περιοχή ως ένα συγκυριακό «παράλληλο γεωπολιτικό θέατρο», και αυτό -το ξανατονίζουμε- δείχνει να μην το έχει αντιληφθεί η Ελληνική πολιτική ηγεσία, βυθισμένη στην Νιρβάνα της «αξιολόγησης».

Οι εξελίξεις στον Κόλπο, αλληθωρίζουν, με το βλέμμα στραμμένο στο ενεργειακό πάρτι της ΝΑ Μεσογείου… Με το βλέμμα στραμμένο στο Αιγαίο… Με το βλέμμα στραμμένο στην Ελληνική επικράτεια και αυτή την αλήθεια δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να την προσπερνούμε παραδιδόμενη στην άνευ ουσίας φλυαρία των ελληνόφωνων ΜΜΕ,  διότι σύντομα θα την βρούμε μπροστά μας ως αξεπέραστο πρόβλημα. Γρηγορείτε…

Περισσότερα επ αυτού θα συζητήσουμε την Παρασκευή 9 Ιουνίου στο διαδικτυακό ραδιόφωνο e-roi και στην εκπομπή «ΠΡΑΣΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ»


*Ο Κ. Κυριακόπουλος είναι γεωπολιτικός αναλυτής και μέλος του Πολιτικού Σχεδιασμού του ΕΠΑΜ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου