Renaissance του Γιάννη Σιδέρη*

του  Γιάννη Σιδέρη*

ΚΛΕΟ

Μια άνεργη Ισπανίδα, πριν από ενάμιση χρόνο αποφάσισε να συμμετάσχει σε διαγωνισμό για πρόσληψη πωλητών σε επιχείρηση εμπορίας ηλεκτρικών ειδών, όπως γράφει η Εφημερίδα των Συντακτών.

Ο λόγος για την Κλέο Αλμάνσα, που κηρύχθηκε το πρόσωπο του ισπανικού facebook της περασμένης εβδομάδας, όταν τα κοινωνικά δίκτυα γέμισαν με μηνύματα συμπαράστασης, έπειτα από τη συνέντευξή της στην «El Mundo» στην οποία αποκάλυψε την περιπέτειά της.

Μαζί με άλλους 40 νέους ανέργους, υποβλήθηκε σε δοκιμασίες υπό τον ήχο δυνατής μουσικής και ταχύτατα εναλλασσόμενου φωτισμού «ώστε να ανέβει η αδρεναλίνη για να πουλήσουν καλύτερα», όπως τους εξήγησαν.

Στην πραγματικότητα υποδαύλιζαν τον ανταγωνισμό μεταξύ τους με στόχο ο ισχυρότερος να...
εξουδετερώσει τον πιο αδύναμο. Ανάμεσα στα άλλα, τους έβαλαν να παίξουν τις μουσικές καρέκλες διαγ(κ)ωνιζόμενοι μέχρι αίματος για μια θέση, αφού όποιος έμενε όρθιος αποχωρούσε, ή να ανεβαίνουν ανά ομάδες σε μια καρέκλα και να ρίχνουν όσους μπορούσαν αποκλείοντάς τους.

Στο τέλος τούς πέταξαν ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ λέγοντας πως «θα είναι προκαταβολή του μισθού του για όποιον καταφέρει να το πάρει πρώτος». Η Κλέο βρέθηκε να την πατούν -κυριολεκτικά- δεκάδες πόδια ανθρώπων τυφλωμένων να αρπάξουν το χαρτονόμισμα και την πολυπόθητη θέση εργασίας. Στο νοσοκομείο διαπίστωσαν ότι, εκτός από μώλωπες που έφερε σε χέρια, πόδια, και πρόσωπο, είχε κι ένα σοβαρό τραύμα στη σπονδυλική στήλη, που την άφησε δύο μήνες στο κρεβάτι κι ένα χρόνο χωρίς να μπορεί να δουλέψει.

Το παραπάνω περιστατικό, βγαλμένο λες από ταινία του Κιούμπρικ ή από βιβλίο του Όργουελ, είναι το βέβαιο μέλλον των ευρωπαίων πολιτών, σε μια Ευρώπη που αποδομεί όλο και περισσότερο, την κυριότερη αξιακή της αρχή: τον ανθρωπισμό!

Κατά την περίοδο της Αναγέννησης, ο άνθρωπος πέρασε στο επίκεντρο της επιστήμης και της τέχνης, σε αντίθεση με τον Μεσαίωνα όπου η θεοκρατία τον είχε παραγκωνίσει.

Υποτίθεται ότι οι χώρες της Ευρώπης, βγαίνοντας από τον πιο αιματηρό πόλεμο της ιστορίας, οικοδόμησαν μια ένωση, προκειμένου να επαναφέρουν τον άνθρωπο στο κέντρο της πολιτικής πράξης! Υποτίθεται ότι ο ανθρωπισμός επανερχόταν ως η κυριότερη και η πρωταρχική αξία μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών! Υποτίθεται ότι το ευρωπαϊκό μέλλον των λαών, θα ήταν προστατευμένο από την καταβαράρθρωση των κοινωνικών κεκτημένων.

Πρόκειται για πλάνη! Η ευρώπη, μέσω της ΕΕ πλέον, δεν είναι, παρά ένας οργανισμός πλέον, όπου οι τράπεζες και οι πολυεθνικές κυριολεκτικά επιβάλλουν την ασκούμενη πολιτική, συνθλίβοντας το περίφημο ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος! Το παράδειγμα της Κλέο, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό! Η κατάρρευση των μισθών και η γιγαντώδη αύξηση της ανεργίας, είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει σε τέτοιου είδους φαινόμενα κανιβαλισμού!

Εξάλλου ο κανιβαλισμός, ως πρακτική των κυβερνώντων στην χώρα μας, έτσι κι αλλιώς είναι καθημερινότητα! Κανιβαλισμός που καλύπτεται άκομψα και χονδροειδώς, από ιστορίες επιτυχίας και επιδείξεις φτηνής αποφασιστικότητας, καθιστώντας τον ακόμα πιο ακραίο.

Όταν η ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Μαριέττα Γιαννάκου, μιλώντας στο ράδιο του Άλφα δήλωσε με εμφαντικότητα ότι “η Ελλάδα χωρίς την Ευρώπη είναι ένα τίποτα”, αναρωτήθηκα με ποιά λογική εκστόμισε αυτά τα λόγια! Με ποια λογική η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες, να επιλέγει την παραμονή της στην ΕΕ, όταν πλέον το αξιακό της σύστημα, ανατρέπεται προς μία κατεύθυνση ξεκάθαρα αντι-ανθρωπιστική; Με ποια λογική η Ελλάδα, έξω από την Ευρώπη χαρακτηρίζεται ως “τίποτα”; Με ποια λογική εκχωρεί εθνική κυριαρχία σε έναν οργανισμό του οποίου οι επιβαλλόμενες πολιτικές, οδηγούν σε καταστάσεις σαν της Κλέο; Θεωρώ ότι τα λόγια της κ. Γιαννάκου, φανερώνουν την ενδοτικότητα και την υποτέλεια των φερόμενων ως κυβερνώντων, οι οποίοι προκειμένου να διατηρήσουν την χώρα υπό τον πλήρη έλεγχο της ΕΕ, δεν διστάζουν να οδηγούν τον λαό της στην πλήρη καταστροφή!

Σε αυτήν την Ευρώπη, ο ανθρωπισμός δεν έχει θέση. Αυτό πρέπει να γίνει σε όλους κατανοητό και να το λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους οι πολίτες προ της κάλπης. Στην Ευρώπη των “αγορών” -και όχι βέβαια των λαών- ο ανθρωπισμός δεν είναι ένα μετρήσιμο μέγεθος και ως τέτοιο, δεν εκλαμβάνεται ως σημαντικό συστατικό της ευρωπαϊκής κοινωνίας.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Ελληνική -λέμε τώρα- κυβέρνηση, συντασσόμενη πλήρως με τις νέες αρχές του κανιβαλισμού που παράγουν φαινόμενα σαν της Κλέο, δείχνει ξεκάθαρα την στάση της απέναντι στον ανθρωπισμό.

Διαβάζουμε στις 28/03/14 στην “εφημερίδα των συντακτών”:

“Οι ανθρωπιστικές σπουδές μπαίνουν στο στόχαστρο

Πανεπιστήμιο της αγοράς με μνημονιακό πλαίσιο μυρίζει η ανακοίνωση των θέσεων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Κατά 20% μειώνονται οι εισακτέοι στις θεωρητικές σχολές υποβαθμίζοντας τις ανθρωπιστικές σπουδές!”

Η παραπάνω ενέργεια του Υπουργείου Παιδείας συνιστά απόδειξη απαξίωσης των ανθρωπιστικών σπουδών, ακόμη και στον τόπο που ξεκίνησαν! Αλλά τί σημασία έχει αυτό για το Υπ. Παιδείας μιας ξενόδουλης και υποτελούς κυβέρνησης; Μπορεί ο ανθρωπισμός να επιφέρει οικονομικά οφέλη στις αδηφάγες αγορές; Απ’ ότι φαίνεται όχι. Ο κανιβαλισμός όμως; Σίγουρα ναι, μια και ο λαός διαιρεμένος και εξαθλιωμένος, είναι εύκολη λεία.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Οι κ.κ. Σόιμπλε και Όσμπορν (υπουργοί οικονομικών της Βρετανίας και της Γερμανίας) σχολιάζοντας το θέμα της ανάπτυξης της Ευρώπης, επισημαίνουν ότι είναι ζωτικής σημασίας υπογραμμίζοντας ότι τα τελευταία έξι έτη η Ευρωπαϊκή οικονομία είναι στάσιμη, τη στιγμή που η Ινδία έχει αναπτυχθεί κατά 1/3 και η Κίνα κατά 70%. Οι δύο υπουργοί αναφέρουν πως οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν το κλειδί, καθώς το 25% των νέων ανθρώπων δεν μπορούν να βρουν εργασία. Επίσης, σημειώνουν ότι ενώ η Ευρώπη αριθμεί κάτι παραπάνω από το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού, σε αυτήν αντιστοιχεί το 50% των δαπανών για την κοινωνική πρόνοια.

Πως λοιπόν θα ανταγωνισθούν τις τεράστιες αναδυόμενες ανατολικές αγορές; Μα μόνο αν μεταφέρουν στην Ευρώπη το εργασιακό περιβάλλον των χωρών αυτών! Περιβάλλον πλήρους απορρύθμισης και εξαθλίωσης! Περιβάλλον κοινωνικού κανιβαλισμού! Για τον λόγο αυτό ο ανθρωπισμός δεν πρέπει να υφίσταται ούτε καν ως έννοια, σε κοινωνίες όπου ο άνθρωπος από κοινωνικό υποκείμενο μετατρέπεται βίαια σε οικονομικό αντικείμενο, σε ένα ακόμα μετρήσιμο μέγεθος.

Και αν αμφιβάλλετε, ας ρωτήσετε την Κλέο!

*Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του Ε.Πα.Μ. Πάτρας και υποψήφιος ευρωβουλευτής

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/