Τρίτη 15 Αυγούστου 2017

  • 9 Αυγούστου 2017

  • Του Δημήτρη Κυπριώτη
    Δεν είναι βέβαια και η πρώτη είδηση αυτή για την αγορά, αφού από την έναρξη της κρίσης 2008-9 και κάθε χρόνο μετά, τα πράγματα γίνονται χειρότερα όλο και περισσότερο.
    Οι μνημονιακές κυβερνήσεις, η μία μετά την άλλη, δεν έκαναν και δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να τροφοδοτούν με φρούδες ελπίδες την αγορά και τον κόσμο. Και το δούλεμα  συνεχίζεται, άσχετα με το τι πραγματικά συμβαίνει στη ζωή των Ελλήνων.
    Ο λαός πάντα θυμόσοφος όμως,  μιλάει με τη γλώσσα της  αλήθειας και του ρεαλισμού. «Έλλειψη χρημάτων, παύση εργασίας και  στάση εμπορίου». Την εποχή όμως των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων που τις ακολούθησαν, τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά, έχουν σφίξει για τα καλά, ενώ  η δαμόκλειος σπάθη της Εφορίας, των Ταμείων,  της ΔΕΗ, των Τραπεζών, κρέμεται ανά πάσα στιγμή πάνω από τα κεφάλια εμπόρων, μικροεπιχειρηματιών, νοικοκυριών  και πάει λέγοντας.
    Έτσι και δεν πληρώσεις φίλε μου τις εισφορές σου, τότε  αρχίζει και ο Γολγοθάς σου, αφού σαν αρχή  δεν παίρνεις ασφαλιστική ενημερότητα, ενώ η κατάσχεση είναι το επόμενο βήμα, παράλληλα βέβαια με άλλες ταλαιπωρίες, όπως είναι  οι μηνύσεις και οι κάθε  είδους ποινές, που  βρίσκονται  στην ημερήσια διάταξη
    Το αστείο, τρόπος βέβαια του λέγειν, είναι ότι δεν πληρώνει ο Έλληνας τις  υποχρεώσεις του, όχι γιατί είναι μπαταχτσής, αλλά γιατί αν είναι έμπορος, ή άλλος επιχειρηματίας, δεν έχει εισπράξεις και  πολλές φορές  δεν έχει κάνει ούτε το «σεφτέ» της ημέρας, γιατί δεν υπάρχει δουλειά στον κόσμο, γιατί  αυτά κατάφεραν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις  μέχρι σήμερα και ποιος ξέρει τι ξημερώνει αύριο.
    Και να είναι μόνο οι μικρές επιχειρήσεις που βιώνουν όλα αυτά; Το πρόβλημα είναι κοινό για κάθε είδους επιχείρηση. Και αυτό αποδεικνύεται από γεγονότα και  από επίσημα στοιχεία. Το 2ο  3μηνο του 2017 οι οφειλές προς τα Ταμεία αυξήθηκαν κατά 827 εκατ. ευρώ, καθώς οι 2 στους 3 οφειλέτες που είχαν ενταχθεί το Καλοκαίρι του προηγούμενου χρόνου, του 2016 στη ρύθμιση των 100 δόσεων, βγήκαν εκτός αυτής, επειδή δεν είχαν χρήματα για να καταβάλουν τη μηνιαία δόση που είχαν  συμφωνήσει.
    Μέχρι τα τελευταία στοιχεία που έχουν ανακοινωθεί επίσημα, μόνο τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία έφτασαν στα 23,3 δισ. ευρώ, αστρονομικό ποσόν! Και εκτός  αυτών στη ρύθμιση παραμένουν οφειλές που φτάνουν στα 1,8 δις. ευρώ.
    Αυτό είναι το ένα σκέλος του προβλήματος που ακούει στο όνομα οφειλές. Το άλλο είναι η αγοραστική δύναμη των πολιτών. Ανύπαρκτη! Και πως να μην είναι; Συντάξεις στο Ναδίρ, μισθοί επίσης στην ίδια μοίρα, που δεν επιτρέπουν εκτός από το να τακτοποιηθούν άμεσες υποχρεώσεις και όχι όλες, να κάνεις κάτι άλλο. Βλέπεις οι έμποροι, οι μικρές επιχειρήσεις, δεν περιμένουν από τον εφοπλιστή και τον βιομήχανο να κινηθούν, τον απλό κόσμο περιμένουν. Και όταν αυτός όμως δεν μπορεί τα άμεσα να τα φέρει σε πέρας, πως να ρίξει ευρώ στην αγορά;
    Η κατάσταση όπως πάει, δεν έχει γιατρειά με τίποτα.  Και τα αστεία που ακούγονται, περί αλληλεγγύης και κάτι θα κάνουν και για μας οι ξένοι σύμμαχοί μας και το ότι όπου νάνε έρχονται οι επενδύσεις και θα ανοίξουν θέσεις εργασίας και άλλα μεγαλόπνοα σχέδια, πρέπει να τα ξεχάσει ο Έλληνας όλα αυτά. Εκτός  και αν θέλει να τον δουλεύουν μια ζωή. Επίσης ο Έλληνας Πρέπει να ξεχάσει ότι μπορεί κάποιο κόμμα, κάποιος πολιτικός αρχηγός  που κινείται στο πλαίσιο ΕΕ,  Ευρώ και μνημονίων,  μπορεί να λύσει όχι το πρόβλημα του, αλλά το πρόβλημα μιας ολόκληρης χώρας.
    Και το ερώτημα του κάθε Έλληνα που βιώνει αυτές τις καταστάσεις είναι. «Δεν υπάρχει άραγε άλλη διέξοδος, έτσι θα ζήσουμε στο εξής και έτσι θα πεθάνουμε»;
    Η απάντηση είναι ευθεία στο ερώτημα και ο κάθε ένας πρέπει να κάτσει και να τη σκεφτεί λογικά και όχι με την τηλεοπτική καθοδήγηση.
    Μοναδική διέξοδοςελπίδα και σιγουριά , μπορεί να δώσει μόνο μια κυβέρνηση του λαού, δηλαδή μια κυβέρνηση που να νοιάζεται για το λαό και όχι για να κάνει τα «θελήματα» των άλλων, για να ξεπληρώνει τα παράνομα και καταχρηστικά χρέη που έχουν δημιουργήσει ληστρικοί δανειστές μέσω τόκων και πανωτοκιών, μια κυβέρνηση που μπορεί με συγκεκριμένα και σίγουρα βήματα να οδηγήσει τη χώρα έξω από το Ευρώ και την  ΕΕ, να επαναφέρει το εθνικό μας νόμισμα, να μην αναγνωρίσει και να διαγράψει μονομερώς τα χρέη με κάθε νόμιμο τρόπο στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, να παγώσει και να διαγράψει τα άδικα χρέη των νοικοκυριών, των αγροτών  και των επιχειρήσεων, να εφαρμόσει πολιτική Πρόνοιας για τον άνεργο, τη μάνα, το παιδί  τον εργαζόμενο, τον σπουδαστή με πολύ συγκεκριμένα μέτρα και στη βάση της ενίσχυσης των Δημοσίων επενδύσεων, να προχωρήσει στην ανοικοδόμηση της χώρας, δίνοντας δουλειά σε εκατομμύρια ανθρώπους.
    Για να γίνουν όμως όλα αυτά και πολλά περισσότερα ακόμη,  η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει την ολόπλευρη  στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και μαζί να πραγματοποιήσουν πρώτα την ανατροπή του άθλιου κατεστημένου πολιτικού συστήματος και στη συνέχεια να φέρουν τη  μεγάλη αλλαγή που έχει τώρα ανάγκη, όσο ποτέ άλλοτε, αυτός ο τόπος.
    Ο πολιτικός φορέας που γνωρίζει και μπορεί να φέρει αυτήν την «επανάσταση» υπάρχει, είναι το ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΌ ΜΕΤΩΠΟ, το Ε.ΠΑ.Μ., που χτίστηκε βήμα  το βήμα  μέσα στο λαό, μαζί με το λαό. Υπάρχει ο επικεφαλής, ο  φωτοδότης του Ε.ΠΑ.Μ., ο Γ.Γ. του  ο Δημήτρης Καζάκης και δίπλα του άξια και ικανά στελέχη, που μπορούν να οδηγήσουν αυτήν την κούρσα μέχρι εκεί που την έχει ανάγκη αυτός ο λαός.
    Ο Δ. Κυπριώτης είναι στρατηγός ε.α., μέλος της ΠΓ και Οργανωτικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.
     

     

    Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου